7 augustus: Siem Reap

Inderdaad een typisch reisdagje. Een kwartiertje in de bus naar het vliegveld.Ineens valt me op, dat alle grote straten beginnen met “Rue” of eindigen op “Boulevard”. Samen met de stokbroodjes een overblijfsel uit de tijd dat de Fransen aan de macht waren. Afscheid nemen van de gids en de chauffeur. Hangen en wachten op de eerste vlucht naar Pakse. De campingstoelen van 14 jaar geleden zijn vervangen voor comfortabelere exemplaren met meer beenruimte dan bij Ryanair en er is geen wolkje in de cabine. Op Pakse aangekomen moeten we eerst naar de douane om uit Laos uit te checken. Hangen en wachten op de vlucht naar Siem Reap. Na de landing in de rij voor het visum voor Cambodja. Het is lopendebandwerk. Bij douanemeneer 1 lever je je paspoort en 30 Dollar in. Je paspoort maakt een trip langs pak ‘m beet 8 douanemeneren die ieder een ander deel van het paspoort overschrijven (of allemaal hetzelfde? Wie zal het zeggen?) en aan het eind van de rit krijg je je paspoort weer terug met visum. Misschien moeten ze in Laos een kennisreisje maken naar Cambodja.

Na een half uurtje in de bus zijn we in het hotel. Het is weer ouderwets heet, dus we checken meteen de airco. Niks mis mee. Lars wil graag een zwaard kopen bij een echte smid. We hebben een adres, dus gaan meteen op jacht. 3 kilometer moet te voet kunnen. Na een half uur lopen komen we in wijken terecht waar geen toerist te bekennen is. Na nog een kwartiertje en geen herkenningspunt in zicht besluiten we terug te gaan naar het hotel. Heerlijk wandelingetje gemaakt in de verzengende hitte, maar geen smid gezien. Achteraf blijkt dat we al meteen verkeerd liepen toen we het hotel uit kwamen. Overmorgen een nieuwe poging…

Verder is het een rustig dagje. ’s Avonds gaan we eten met Lizzy en Tom. Burger King! Bij gebrek aan een Mac Donalds. We maken het niet heel laat, want morgen volgt een volle dag naar Ankor. Daarvoor moet je uitgerust zijn. Zeker in deze hitte…